Dobra z(a)miana Dworczyka

Michał Dworczyk pośrednio uzyskał działkę o powierzchni 836m2 od działacza ultrakatolickiego Filipa Łajszczaka. Na działce stoi imponująca willa. Co Łajszczak dostał w zamian?

Tomasz Piątek

Działkę 536m2 i połówkę tzw. bliźniaka...
Kim jest hojny Filip Łajszczak? To członek zarządu międzynarodówki European Christian Political Movement (ECPM) o licznych powiązaniach z Kremlem. Szef ECPM ma wspólnika, który bierze pieniądze od filii Gazpromu.

Na czym polegają kremlowskie powiązania międzynarodówki ECPM? Obok Łajszczaka, w jej zarządzie zasiadają:
- Valeriu Ghileţchi (mołdawski duchowny-biznesmen, którego wspólnik Jurg Streckeisen zarabia na współpracy z filią Gazpromu i kremlowskim oligarchą Michaiłem Fridmanem);
- Jacques Bazen (wykładowca i gość kremlowskich uczelni, który chwali piękno Rosji i jej nacjonalizm);
- Karin Heepen (szefowa niemieckiej partii nazywającej Rosję „wielkim mocarstwem chrześcijańskim”);
Międzynarodówka Łajszczaka wspólnie z oligarchami Kremla sponsorowała ultraprawicową sieć Agenda Europe (związaną m.in. ze słynną antykobiecą organizacją Ordo Iuris).

Proszę Państwa, zaparzmy sobie kawę lub herbatę, miejmy w pogotowiu tabliczkę czekolady. Zapraszam bowiem na dłuższą wyprawę. Trafimy nie tylko do Moskwy, ale też na północny Kaukaz. Usłyszymy, co wołał chorwacki biskup na antygejowskim wiecu. Zobaczymy, jak pandemia ugodziła jeden z najosobliwszych umysłów niemieckiej Nadrenii-Westfalii. Ale musimy zacząć od początku, czyli od miłego miejsca na skraju lasu pod Warszawą.

Zrób sobie raj z Opus Dei

Niejasności dotyczące majątku ministra Dworczyka dotarły do opinii publicznej już w 2019 r. Media donosiły, że Dworczyk zataja prawdę w swoich oświadczeniach majątkowych. Portal OKO.press opisywał zawiłe transakcje dotyczące osiedla willowego, które Michał Dworczyk z grupą koleżanek i kolegów zbudował w Aleksandrowie na wschodnim pograniczu Warszawy. [1] Mowa o atrakcyjnych terenach w otulinie Mazowieckiego Parku Krajobrazowego, wśród malowniczych lasów, lasków i wydm.

Rajski zakątek? I swoiste mini-getto religijne. Dworczyk i jego koledzy wyznają radykalny katolicyzm. Posyłają dzieci do przedszkoli i szkół prowadzonych przez stowarzyszenie Sternik, założone przez ultrakatolicką organizację Opus Dei. Te placówki oświatowe wyposażane są przez spółkę Rodzice dla Szkoły, w której udziały objął sam Michał Dworczyk. Objął – i co najmniej 12 razy zataił to w swoich oświadczeniach majątkowych. [2] Jak widać, Dworczyk jest związany z Opus Dei zarówno ideowo, jak biznesowo. Przypomnę zatem, że:

- Opus Dei to zamknięta, nieprzejrzysta i skrajnie konserwatywna organizacja polityczno-społeczno-biznesowa, która zrodziła się w ultrakatolickich środowiskach Hiszpanii;
- przywódcy Opus Dei częściowo wspierali faszystowską dyktaturę generała Franco, częściowo na niej pasożytowali; [3]
- działalność organizacji stanowi przedmiot niepokoju w wielu państwach demokratycznych, np. teolog Matthias Mettner widzi w niej tendencje sekciarskie i mafijne;
- Opus Dei ma zaskakująco dobre relacje z putinowską Rosją, gdzie rozpoczęła stałą działalność w 2007 r. [4] Co wówczas zrobiła moskiewska Cerkiew Putina, zazwyczaj krańcowo nieufna wobec organizacji katolickich? Oficjalnie powitała Opus Dei na rosyjskiej ziemi i publicznie wyraziła szacunek dla tej organizacji. [5]

Dobra z(a)miana

Na osiedlu w Aleksandrowie stoi między innymi tzw. bliźniak (dom dwurodzinny). Połówka tego bliźniaka - razem z działką o powierzchni 536 m2 - należała do ponad osiemdziesięcioletniej Aliny Dworczyk, matki ministra Michała Dworczyka. Użyczała ona nieruchomość synowi-ministrowi, który mieszkał tam z żoną. [6] W lipcu 2020 r. Alina Dworczyk zamieniła działkę z połówką bliźniaka na sąsiednią działkę o znacznie większej powierzchni: 836m2. Na tej większej działce stoi imponująca willa (obejrzałem ją z bliska, gdy niedawno odwiedziłem Aleksandrów).

Kto poszedł na tak nierówną wymianę? Filip Łajszczak, jeden z ultrakatolickich kolegów Dworczyka, którzy razem z nim osiedlili się pod lasem. To do Łajszczaka należała większa działka, którą przekazał w ręce matki ministra.
Miesiąc później, w sierpniu 2020 r. Alina Dworczyk przekazała Michałowi Dworczykowi część udziałów w świeżo zdobytej „działce z willą po Łajszczaku”.

Dziś Dworczyk przedstawia działkę i willę jako swoje oficjalne miejsce zamieszkania. Wiem o tym, gdyż widziałem jej adres na potwierdzeniu przelewu. Wygrałem bowiem proces z ministrem Dworczykiem. Minister musiał zapłacić moim adwokatom koszty postępowania. A gdy zlecał przelew, musiał podać miejsce zamieszkania. Dlaczego pozwałem ministra? Chodziło o sprawę z 2017 r. Michał Dworczyk był wówczas zastępcą ówczesnego ministra obrony narodowej Antoniego Macierewicza. W tej roli publicznie szkalował mnie oraz moją książkę Macierewicz i jego tajemnice. Próbował w ten sposób tuszować rosyjskie powiązania Macierewicza ujawnione w książce.

Łajszczak, ECPM i sieć Agenda Europe

Kim jest Filip Łajszczak, hojny dla Dworczyka? Łajszczak to działacz ultrakonserwatywny, doradca antyaborcyjnego fundamentalisty Marka Jurka, wiceszef kwartalnika „Christianitas”, który zwalcza nowoczesną cywilizację zachodnią (aczkolwiek niekiedy publikuje teksty o wymowie antykremlowskiej). [7]

W 2017 r. Filip Łajszczak jako reprezentant Prawicy Rzeczpospolitej (partia Marka Jurka) wszedł do władz ECPM (European Christian Political Movement, Europejski Chrześcijański Ruch Polityczny). [8] Według oficjalnej strony internetowej ECPM Łajszczak zasiada w tym gronie do dziś. [9]

ECPM to międzynarodówka europejskich partii skrajnie prawicowych, która chce wprowadzić ultrakonserwatyzm do „mainstreamu debaty politycznej UE”. Popiera też „leczenie gejów” czyli próby zmieniania orientacji seksualnej homoseksualistów (często szkodliwe, wręcz niebezpieczne). [10] W Parlamencie Europejskim przedstawiciele ECPM zasilili antyunijną frakcję Europejskich Konserwatystów i Reformatorów (należy do niej m.in. PiS).

Powiązania międzynarodówki Filipa Łajszczaka były badane m.in. przez Europejskie Forum Parlamentarne na rzecz Praw Płciowych i Reprodukcyjnych (zrzeszające progresywnych i liberalnych posłów z parlamentów różnych krajów europejskich). W raporcie Forum z 2021 r. czytamy, że ECPM pięć lat wcześniej sponsorowała warszawski zjazd liderów Agenda Europe. [11]

Średniowiecze od Putina

Agenda Europe to międzynarodowa sieć polityczno-religijnych ekstremistów, którzy:

- zwalczają prawa kobiet i osób LGBT;
- chcą zakazać aborcji;
- walczą z antykoncepcją;
- debatują o zakazie rozwodów;
- chcą zawrócić Europę do czasów, w których żona stanowiła własność męża, a homoseksualistów powszechnie potępiano i dręczono.

Kto oprócz międzynarodówki Łajszczaka sponsoruje Agendę Europe? Kremlowski oligarcha Konstantin Małofiejew [12], który finansuje też zbrojnych putinowskich separatystów w ukraińskim Donbasie.
Człowiekiem Małofiejewa w sieci Agenda Europe jest Aleksiej Komow. To syn byłego wywiadowcy sowieckich służb specjalnych KGB. Komow senior szpiegował w USA, Anglii i na Kubie. Komow junior uczestniczy w działaniach Agendy Europe od lat. Znajdujemy go na liście gości monachijskiego zjazdu tej sieci w 2014 r. [13]

W ramach sieci Agenda Europe działa słynna antykobieca organizacja Ordo Iuris:
- niezwykle wpływowa w Polsce, gdzie doprowadziła do drastycznego zaostrzenia zakazu aborcji;
- założona przez działaczy korzystających ze wsparcia kremlowskiego oligarchy Władimira Jakunina i jego żony. [14]

Dlaczego oligarchowie-agenci Putina chcą nam zafundować nowe średniowiecze?
Dlaczego wspierają Agendę Europe?

Kreml zazwyczaj wykonuje takie ruchy, za pomocą których może osiągnąć kilka celów naraz. Wspieranie ultrakonserwatywnej sieci Agenda Europe pomaga szerzyć na Zachodzie:
- sympatię dla Putina, który stał się wodzem światowego ultrakonserwatyzmu;
- polaryzację czyli wojnę ideologiczną, która rozbija Zachód (dzieli go na fanatycznych wyznawców „świętości” i przerażonych obrońców wolności);
- pogardę dla głównych motorów nowoczesnej cywilizacji zachodniej, którymi są racjonalne myślenie, dążenie do postępu i ogólnoludzka solidarność (siłą rzeczy obejmująca kobiety i mniejszości seksualne).

Międzynarodówka hojnego Łajszczaka

ECPM podkreśla swoje bliskie związki z Europą Środkowo-Wschodnią. Jednak o głównych geopolitycznych niebezpieczeństwach dla regionu mówi półgębkiem. Manifest wyborczy ECPM z 2019 r. wspomina Rosję tylko trzy razy (z czego dwukrotnie w kontekście… zwalczania prostytucji przez różne rządy, w tym reżim Putina). Na stronie 18 manifestu znajdujemy jedno zdanie dotyczące zagrożeń tworzonych przez Kreml i wspierający go Pekin: „Rosja i Chiny powinny zrozumieć to, że kraje UE nie popierają zagranicznej agresji i ekspansjonizmu, jak również to, że dobre stosunki z UE można osiągnąć tylko poprzez wyzbycie się agresywnych ambicji”. [15]

Jak te słowa mają się do finansowania Agendy Europe wspieranej przez oligarchów Kremla?
Czy można wierzyć ich autorom i kim są ci autorzy?
Kto razem z Filipem Łajszczakiem kieruje międzynarodówką ECPM?
W zarządzie ECPM Łajszczakowi towarzyszą Jacques Bazen (Holandia), Karin Heepen (Niemcy), Ladislav Ilčić (Chorwacja), Leon Meijer (Holandia), Michal Považan (Słowacja) i przewodniczący Valeriu Ghileţchi (Mołdawia). [16]

Bywalec uczelni Putina i uroki Kabardyno-Bałkarii

Co wiemy o kolegach Łajszczaka z zarządu ECPM? Skarbnik międzynarodówki, holenderski prawicowiec Jacques Bazen:
- działa w małej protestanckiej partii SGP;
- naucza przedsiębiorczości i międzynarodowej gospodarki na niderlandzkim Uniwersytecie Nauk Stosowanych Saxion;
- od 2015 r. wykłada również na… Moskiewskim Uniwersytecie Państwowym im. Łomonosowa; [17]
- w kwietniu 2014 r. wziął udział w konferencji organizowanej przez putinowską Rosyjską Prezydencką Akademię Ekonomii i Administracji Publicznej. [18] [19] [20] Konferencja odbyła się zaledwie dwa miesiące po tym, jak Putin napadł na Ukrainę i zagarnął Krym.
Na tym związki Bazena z putinowską Rosją się nie kończą.

W 2015 r. Jacques Bazen nie tylko zaczął wykładać w Moskwie, lecz także eksplorował rosyjski biznes. A dokładnie - branżę turystyczną. Mianowicie analizował możliwości rozwoju turystyki w Kabardyno-Bałkarii. To kaukaska część Rosji, którą rządzi Kazbek Kokow - namiestnik Putina i syn Walerija Kokowa, członka władz centralnych sowieckiej partii komunistycznej.
Docent Bazen udostępnił w internecie swoją prezentację, poświęconą Kabardyno-Bałkarii i jej potencjałowi turystycznemu. Cytuję: “…ten region jest jednym z najpiękniejszych w Europie ze względu na swe zapierające dech w piersiach piękno”. [21] Najwyraźniej piękno Kabardyno-Bałkarii przesłoniło docentowi Bazenowi to, że według większości geografów region należy do Azji. [22]

W 2018 r. Jacques Bazen napisał rozprawę o tym, jak rosyjskie szkoły wykorzystują geografię do szerzenia patriotyzmu. Znów zacytuję jedno ze zdań: „Rosyjski nacjonalizm jest raczej otwarty dla obcych /inclusive/ w porównaniu do wielu innych krajów Europy Środkowej i Wschodniej”. [23]

Karin Heepen i „wielkie mocarstwo chrześcijańskie”

Jedyną kobietą w gronie kolegów Łajszczaka z zarządu ECPM jest Karin Heepen. W tym gronie pani Heepen reprezentuje małą niemiecką partię Bündnis C (Sojusz C – Chrześcijanie dla Niemiec), której również przewodniczy. [24]

W 2016 r. partia pani Heepen na swojej stronie internetowej opublikowała artykuł dotyczący polityki międzynarodowej. Cytuję: „W polityce światowej (…) mamy bardzo podobną konstelację do tej sprzed ponad stu lat. Bez potrzeby cesarz Wilhelm II szukał sojuszu z sułtanem osmańskim. Jednocześnie mocno obraził swego kuzyna cara Mikołaja II (…) Co sprawiło, że nasz ostatni cesarz zamienił dobre stosunki z wielkim mocarstwem chrześcijańskim na pakt z wiodącą wówczas islamską potęgą? (…) W latach 1989-90, dzięki boskiej interwencji, żelazna kurtyna (…) upadła bez rozlewu krwi. To był cud końca XX wieku. Obecnie Europa marnuje ten cudowny dar prowadząc politykę bardzo podobną do tej, którą stosował nasz ostatni cesarz. Osaczanie i sankcje wobec Rosji przy równoczesnej przyjaźni z Turcją”. [25]

Czy artykuł, który przedstawia bezwzględne imperium carów jako „wielkie mocarstwo chrześcijańskie” i potępia „osaczanie” putinowskiej Rosji, to jednorazowy wybryk?
Najwyraźniej nie. Kilkanaście dni temu, 16 grudnia 2021 r. partia w specjalnym oświadczeniu skrytykowała politykę zagraniczną nowej niemieckiej koalicji rządzącej. Co oświadczenie mówi o walce z Chinami i Rosją, głównymi wrogami Zachodu? Cytuję: „Izolacja takiego kraju jak Chiny nie tylko obciąży Niemcy kosztami gospodarczymi, ale też wykluczy państwo chińskie ze wspólnego dążenia do zachodnich celów klimatycznych (…) Konfrontacja z Rosją już spowodowała kryzys energetyczny”. [26]

A co się stanie, gdy zechcemy rzucić okiem na kandydatów wystawionych przez partię pani Heepen w ostatnich wyborach do Bundestagu? Wyszukiwarka od razu wskaże Dietricha Janzena z Nadrenii-Westfalii, który zdobył pewien rozgłos w niemieckich mediach.
Dlaczego? Kandydat Janzen, który przedstawiał się jako „uczciwy, rodzinny, kompetentny i doświadczony”, szerzył wspieraną przez Kreml propagandę antyszczepionkową. [27] I to z wielkim samozaparciem: na początku grudnia niemieckie media podały, że Dietrich Janzen zachorował na COVID-19.
Ale nie tylko to sprawia, że kandydat Janzen zasługuje na chwilę naszej uwagi.
Podczas kampanii wyborczej jako jeden ze swoich głównych celów Janzen podawał „normalizację” stosunków Unii Europejskiej z Rosją. [28]

Biskup z Putinem na ustach i krojenie Ukrainy

Tyle o Karin Heepen i jej partii. Kolejny kolega Łajszczaka z zarządu ECPM, Chorwat Ladislav Ilčić, bywa nazywany lokalnym Donaldem Trumpem. [29] Ilčić pozwala sobie czasem na deklaracje o antykremlowskim wydźwięku, ale konsekwentnie propaguje nagonkę na muzułmanów. Tę samą, którą na Zachodzie szerzą kremlowskie farmy trolli i fabryki fake newsów. Z tej przyczyny chorwacka dziennikarka Helena Puljiz w 2015 r. wezwała media do bojkotu polityka. [30]
W 2013 r. Ilčić poprowadził antygejowski wiec, którego gwiazdą był biskup katolicki Valter Župan. Podczas wiecu biskup Župan ogłosił, że „nawet Putin wspiera małżeństwo i rodzinę (…) nie da się prezydenta Rosji oskarżać o religijne oszołomstwo, a jednak broni on małżeństwa i rodziny, bo uważa, że Zachód wybrał niszczenie wartości”. [31]

Wśród kolegów Łajszczaka z zarządu ECPM znajdujemy też słowackiego polityka i publicystę Michala Považana.
Považan zasiada w zarządzie partii Kresťanská Unia (Unia Chrześcijańska). Nadzoruje słowacki Fundusz Wspierania Edukacji. Wykładał na uczelniach, kierował kancelarią ministra sprawiedliwości, był nawet doradcą ambasadora w Indonezji. [32] Trudno odmówić mu doświadczenia.

Tym bardziej zaskakują pisane przez niego artykuły. W jednym z nich Považan zastanawia się, jak podzielić Ukrainę na dwa państwa (aczkolwiek przyznaje, że to trudne zadanie). [33] W innym rozważa, czy ukraińska Odessa jest ukraińska, czy jednak rosyjska. W końcu uznaje, że to nadal carskie miasto. [34]

Od grona kolegów Łajszczaka z ECPM zdaje się odstawać Leon Meijer. To kolejny Niderlandczyk w zarządzie międzynarodówki, działacz holenderskiej ChristenUnie (Unia Chrześcijan). Meijer odpowiada za politykę zagraniczną tej partii, która nieraz występowała przeciwko Kremlowi (np. w 2014 r., po napaści Putina na Ukrainę [35]) Nie znalazłem nic, co rzucałoby cień na postawę Meijera w tej sprawie.

Mołdawskie dwuznaczności

Tego samego nie da się powiedzieć o mołdawskim duszpasterzu Valeriu Ghileţchi. To przewodniczący międzynarodówki ECPM. Zatem szef Filipa Łajszczaka, hojnego dla Dworczyka.

Wielebny Ghileţchi to baptystyczny pastor, który działał w PPEM (Ludowa Partia Europejska Mołdawii). Partii przewodzi Iurie Leancă:
- absolwent kremlowskiej uczelni MGIMO (Moskiewski Państwowy Instytut Stosunków Międzynarodowych), słynnej jako wylęgarnia sowieckich i rosyjskich szpiegów;
- były współpracownik mołdawskiego oligarchy Anatolie Stati związanego m.in. z Rosją. [36]
- były współpracownik Vlada Filata – skorumpowanego mołdawskiego lidera, który wziął ćwierć miliarda dolarów łapówki od Ilana Shora [37]

Kim jest Shor? To poszukiwany międzynarodowym listem gończym mistrz oszustw finansowych. A zarazem mąż piosenkarki Jasmin, ulubionej artystki Putina, odznaczonej przez kremlowskiego dyktatora za rzekome zasługi dla Rosji. [38] Wszystko to każe ostrożnie podchodzić do głośnych antykremlowskich deklaracji pana Leancă (m.in. w 2014 r. publicznie odrzucił wszelką współpracę z siłami prorosyjskimi. [39])

A jak to wygląda w przypadku pastora Ghileţchi, szefa Łajszczaka?
W czerwcu 2015 r. Ghileţchi jako członek Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy zdecydowanie wypowiedział się przeciwko działaniom zbrojnym Kremla na Ukrainie. [40] Ale pół roku wcześniej był niemal noszony na rękach przez rosyjskie media. Dlaczego? Dlatego, że przygotował projekt rezolucji Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy o rzekomym prześladowaniu chrześcijan w Europie.
Putinowska Cerkiew - która zgodnie z polityką Kremla próbuje podsycać klimat wojny religijnej na Zachodzie - pochwaliła projekt pastora Ghileţchi. [41] A razem z Cerkwią nagłośniły go główne kremlowskie media, w tym agencje informacyjne TASS [42] i RIA. [43]

Co Valeriu Ghileţchi robił w latach nam bliższych? Ultraprawicowi aktywiści bułgarscy podają, że w 2019 r. Ghileţchi współpracował z polską organizacją Ordo Iuris, wspieraną przez Kreml.
Na czym miała polegała współpraca pastora Ghileţchi z Ordo Iuris? Na tym, że zorganizował w Strasburgu prezentację raportu, w którym Ordo Iuris zarzucało Norwegii... gwałcenie praw dzieci. [44]

W tym samym roku Ghileţchi dostał Nagrodę Obrony Rodziny, przyznawaną przez Chrześcijańską Koalicję Norwegii. Założycielem koalicji jest zielonoświątkowy pastor Jan-Aage Torp, zwolennik bicia dzieci. [45] Gdy pastor Ghileţchi otrzymał nagrodę od pastora Torpa, dostał też gratulacje od zdobywcy nagrody z poprzedniego roku. Był nim prezes Ordo Iuris, Jerzy Kwaśniewski. [46]

Szef Łajszczaka, filia Gazpromu i oligarcha Fridman

Co o dwuznacznym pastorze Valeriu Ghileţchi, szefie Łajszczaka w ECPM, mówią nam międzynarodowe rejestry biznesowe? Pastora Ghileţchi znajdujemy jako założyciela mołdawskiego parabanku Invest-Credit razem z niejakim Jurgem Streckeisenem. [47] [48] Tak się składa, że działający w Mołdawii biznesmen Jurg Streckeisen jest również partnerem i menedżerem firmy GDS Vostok Ag. [49]
„Vostok”, w polskiej transkrypcji „Wostok”, to po rosyjsku „Wschód”. I nic dziwnego, gdyż GDS Vostok Ag zarabia w Rosji. Posiada tam spółkę zależną GDS Wostok [50], która obsługuje m.in.:
- stacje paliw Gazpromneft (należące do kremlowskiego koncernu Gazprom, który usiłuje trzymać Europę w zależności energetycznej od Kremla);
- stacje paliw Łukoil (należące do kremlowskiego koncernu Łukoil);
- supermarkety Piatieroczka i Pieriekriostok należące do kremlowskiego oligarchy Michaiła Fridmana. [51]

Kim jest Fridman? To jeden z najsprawniejszych oligarchów putinowskiej Rosji. Zdobył wielu przyjaciół na Zachodzie. Przedstawia się jako globalny przedsiębiorca-wizjoner. Jednak skutecznie służy Putinowi. Wykorzystując swoje szeroko rozgałęzione biznesy, pomaga Kremlowi w intrygach politycznych na świecie. W książce Morawiecki i jego tajemnice [52] przedstawiłem liczne powiązania łączące Michaiła Fridmana m.in. z Mateuszem Morawieckim, politycznym patronem Dworczyka.
W książce Rydzyk i przyjaciele. Wielkie żniwo [53] przedstawiłem podobne powiązania łączące Fridmana z siecią polskich sklepów Żabka (jej właściciele wspierali przedsięwzięcia Tadeusza Rydzyka). Tyle o koneksjach Filipa Łajszczaka, hojnego dla ministra Dworczyka.

Na koniec przedstawiam:
- odniesienia do urzędowych dokumentów źródłowych;
- moją korespondencję z kancelarią premiera Morawieckiego, którą kieruje Dworczyk i której przesłałem pytania dotyczące jego związków z Łajszczakiem.
Pytania dotyczyły też Dymitra Hirscha, kolegi Dworczyka blisko związanego z Morawieckim i Rosją. Za kilka dni opublikuję artykuł o Hirschu i jego koneksjach.

Sygnatury dokumentów źródłowych i korespondencja z kancelarią premiera Morawieckiego

Zamiana działek między Aliną Dworczyk a Filipem Łajszczakiem i jego żoną:
- figuruje w księgach wieczystych nr WA6M/00461066/8 i WA6M/00316517/4;
- została sformalizowana w umowie z 1 lipca 2020 r. (nr rep. A 5935/2020) zawartej u warszawskiego notariusza Tomasza Roberta Cygana.

Przekazanie udziałów w działce z rąk Aliny Dworczyk do rąk Michała Dworczyka zostało sformalizowane w umowie z 7 sierpnia 2020 r. (nr. rep. A 6606/2020) zawartej u tego samego notariusza.

W związku ze sprawą wystosowałem do Kancelarii Prezesa Rady Ministrów kierowanej przez Dworczyka następujące pytania:

- czy minister Michał Dworczyk kiedykolwiek współpracował z Filipem Łajszczakiem i/lub Dymitrem Hirschem? Jeśli tak, to w jakich okresach trwała i jaki charakter miała ta współpraca? Czy minister Michał Dworczyk współpracował z nimi podczas swojej pracy w rządzie RP?

- ile nieruchomości posiada Michał Dworczyk? Gdzie one się mieszczą? Jaki był i jak się zmieniał stan posiadania Michała Dworczyka pod względem nieruchomości w latach 2008-2021?

- czy minister Michał Dworczyk względnie Alina Dworczyk zapłacił/zapłaciła/zapłacili podatek od zamiany nieruchomości po zamianie działek z Filipem Łajszczakiem z 2020 r. (umowa zamiany z 01.07.2020 r., numer rep. A 5935/2020)? Jeśli tak, to ile wynosiła kwota podatku, który zapłacono? Jeśli podatek zapłaciła Alina Dworczyk, to czy Michał Dworczyk pomógł jej spłacić tę kwotę? Czy wspierał ją finansowo, organizacyjnie lub doradczo podczas tej zamiany?

- czy przy zamianie działek z Filipem Łajszczakiem z 2020 r. (umowa zamiany z 01.07.2020 r., numer rep. A 5935/2020) Alina Dworczyk względnie Michał Dworczyk finansowo lub w jakikolwiek inny sposób zrekompensowała/zrekompensował/zrekompensowali Łajszczakowi różnicę w powierzchni obu działek?

- jakie budynki, budowle względnie zabudowania znajdowały się na obu zamienianych działkach podczas zamiany? Jaką miały powierzchnię i w jakim były stanie? Czy odpowiadały sobie standardem (tu dodam, że według serwisu Google Earth imponująca willa stała na działce już w 2009 r.)?

- od kiedy minister Michał Dworczyk zna Filipa Łajszczaka i Dymitra Hirscha? Jak ich poznał i jaki charakter ma ta znajomość? Towarzyski, biznesowy, polityczny, ideowo-światopoglądowy?

- czy Michał Dworczyk kiedykolwiek wyjeżdżał za granicę w towarzystwie Filipa Łajszczaka i Dymitra Hirscha? Jeśli tak, to dokąd, kiedy, na jak długo i w jakim celu? Jaki przebieg miały te ew. wyjazdy?

- czy Filip Łajszczak i/lub Dymitr Hirsch kiedykolwiek rekomendowali lub przedstawiali swoich znajomych Michałowi Dworczykowi? Jeśli tak, to kiedy, kogo i w jakim celu? Czy wśród tych znajomych byli również cudzoziemcy? Jeśli tak, to z jakiego kraju/z jakich krajów? Czy i ew. jakie transakcje przeprowadzał Michał Dworczyk z Filipem Łajszczakiem względnie jego znajomymi? Czy i ew. jakie transakcje przeprowadzał Michał Dworczyk z Dymitrem Hirschem względnie jego znajomymi?

Przesyłając powyższe pytania poprosiłem o możliwie najszybszą odpowiedź. Zamiast niej otrzymałem e-mail następującej treści:

„Informujemy, że Pan Dymitr Hirsch i pan Filip Łajszczak nie są zatrudnieni w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.

Wszystkie informacje, które minister Michał Dworczyk jest zobowiązany przekazać, w ramach obowiązujących przepisów, znajdują się w składanych przez niego oświadczeniach majątkowych, zgodnie z art. 10 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne – także w zakresie nieruchomości.

Minister Michał Dworczyk nie był Stroną umowy zamiany z 01.07.2020 r., numer rep. A 5935/2020”.

W związku z tym zmuszony byłem raz jeszcze poprosić o odpowiedź wysyłając e-mail następującej treści:
„Szanowni Państwo (…)

- odesłanie do oświadczeń majątkowych ministra Michała Dworczyka nijak nie spełnia wymogów odpowiedzi na postawione przeze mnie pytania, gdyż notoryczne jest to, że minister Dworczyk potrafi rozmijać się z rzeczywistością w swoich oświadczeniach majątkowych (https://oko.press/dworczyk-zatail-w-deklaracji-udzial-w-domu-i-zysk-ze-sprzedazy-willi/);

- odesłanie do oświadczeń majątkowych ministra Michała Dworczyka nie spełnia wymogów odpowiedzi na postawione przeze mnie pytania również z innych merytorycznych względów: np. nie znajdę tam odpowiedzi na pytanie o ew. rekompensatę dla Filipa Łajszczaka za niewspółmierną wymianę działek, korzystną dla ministra;
- informacja „Minister Michał Dworczyk nie był Stroną umowy zamiany z 01.07.2020 r., numer rep. A 5935/2020” nie spełnia wymogów odpowiedzi na moje pytanie z przyczyn oczywistych.

Stroną umowy zamiany była bowiem 83-letnia matka ministra Alina Dworczyk, która miesiąc później w umowie darowizny (nr rep. A 6606/2020) przekazała Michałowi Dworczykowi większość udziałów w nieruchomości.
Dodam, że minister mieszka w tej nieruchomości względnie podaje oficjalnie, że tam mieszka. Swoje zamieszkiwanie pod jej adresem minister Dworczyk np. sam zgłosił w banku mBank przy okazji operacji przelewu nr 66766037-000014978.
Kończąc ten wątek przypominam, że zarówno dziennikarze, jak i urzędnicy państwowi mają obowiązek ustalać nie tylko formalny, ale faktyczny stan rzeczy.
Jeżeli nie dysponują Państwo informacjami na temat całej tej kwestii, proszę przekazać moje pytania bezpośrednio ministrowi Dworczykowi. Gdyby przekazali je Państwo ministrowi, proszę o niezwłoczne poinformowanie mnie o takim przekazaniu.
Co do znajomości Michała Dworczyka z Filipem Łajszczakiem i Dymitrem Hirschem, to informacja „Pan Dymitr Hirsch i pan Filip Łajszczak nie są zatrudnieni w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów” nijak nie spełnia wymogów odpowiedzi na postawione przeze mnie pytania, które brzmiały następująco:

- od kiedy minister Michał Dworczyk zna Filipa Łajszczaka i Dymitra Hirscha? Jak ich poznał i jaki charakter ma ta znajomość? Towarzyski, biznesowy, polityczny, ideowo-światopoglądowy?

Jeżeli nie dysponują Państwo informacjami na temat tych kwestii, proszę przekazać moje pytania bezpośrednio ministrowi Dworczykowi. Gdyby przekazali je Państwo ministrowi, proszę o niezwłoczne poinformowanie mnie o takim przekazaniu.

Raz jeszcze proszę zarówno Państwa, jak również ministra Michała Dworczyka, o odpowiedź na wszystkie pytania postawione przeze mnie w tym mailu i w poprzednich.
Proszę też o powstrzymanie się od odpowiedzi wymijających.
Jeżeli otrzymali Państwo zakaz odpowiedzi na którekolwiek z moich pytań lub polecenie udzielania odpowiedzi wymijających, proszę o podanie podstawy prawnej takiego ew. zakazu/polecenia.

Ze względu na krótki cykl wydawniczy proszę o możliwie najszybsze udzielenie odpowiedzi”.

Do tej pory nie dostałem odpowiedzi na ten ostatni e-mail.

Tomasz Piątek

[1] https://oko.press/dworczyk-zatail-w-deklaracji-udzial-w-domu-i-zysk-ze-sprzedazy-willi/

[2] https://oko.press/dworczyk-wychwalal-niestrajkujace-szkoly-swoich-dzieci-to-prywatne-placowki-pod-opieka-opus-dei/

[3] https://www.opuslibros.org/escritos/santo_fundador_intro.htm https://www.theguardian.com/world/2002/oct/05/spain.gilestremlett

[4] https://opusdei.org/en/article/opus-dei-in-the-heart-of-russia/

[5] https://www.catholicnewsagency.com/news/patriarchate_of_moscow_welcomes_opus_dei_presence_in_russia

[6] https://oko.press/dworczyk-zatail-w-deklaracji-udzial-w-domu-i-zysk-ze-sprzedazy-willi/

[7] http://christianitas.org/author/2/;https://pl.wikipedia.org/wiki/Christianitas_(pismo)

[8] https://wnet.fm/2017/05/24/marek-jurek-czas-wprowadzenie-wartosci-chrzescijanskich-mainstreamu-debaty-politycznej-unii-europejskiej/

[9] https://ecpm.info/board.html